Soykırım ve Sürgünde Ölenler Anıldı

Kahramanmaraş Kafkas Kültür Derneği tarafından düzenlenen programda 21 Mayıs 1864’te Rus Çarlığı tarafından yapılan Çerkes soykırımı ve sürgünde hayatını kaybedenler anıldı.

Kahramanmaraş Kafkas Kültür Derneği’nde gerçekleştirilen anma programında soykırıma ve sürgüne maruz kalarak hayatını kaybeden Çerkesler okunan Kur’an ve edilen dualarla anıldı.

Rusya’nın sıcak denizlere inme hayali doğrultusunda sürgüne maruz bıraktığı Çerkesler, anayurtlarından atıldı. Çarlık Rusya’nın zulmüne uğrayan Çerkeslerden yüz binlercesi hayatını kaybetti.

Kahramanmaraş Kafkas Kültür Derneği Başkanı Lisan Alkış, anma programında yaptığı konuşmada şunları dile getirdi: “Rus Çarlığının emirleri doğrultusunda sıcak denizlere inme gayreti içerisinde olması nedeniyle maalesef bizim Çerkes atalarımızı Karadeniz kıyılarına kadar getirmişler ve 100 yıl süren bir savaşın eşiğine getirmişlerdir. 100 yıl süren bu savaşlarda Çerkeslere çok eziyet edilmiş ve çok ölümler yaşamışlardır. Bu nedenle 21 Mayıs 1864 yılında Kafkasya’dan göçe zorlanmışlardır. Bu göç esnasında, tarihçilerin ifadelerine göre, 2 milyon Çerkes Karadeniz’e açılmak zorunda kalmıştır. Osmanlı Çerkesleri kabul edince kırık dökük gemilerle Karadeniz’e açılmış ve 2 milyon insanın üçte birinin Karadeniz’de hayatını kaybettiği söylenmektedir. Yıllarca Çerkes atalarımızın Karadeniz’den balık yemedikleri söylenir. Bu nedenle Çerkesler Türkiye’ye, Osmanlı’ya ayak bastıktan sonra Karadeniz’den başlayarak Türkiye’ye oradan Suriye’ye, Ürdün’e ve İsrail’e göç etmişler. Maalesef Suriye’de ikinci bir mezalimin, zulmün etkisi altında kalarak bir göçe daha zorlanmışlardır.”

Konuşmanın ardından Kur’an-ı Kerim okundu ve dualar edildi. Hayati Güneş, Mücahit Arslan, Yenal Coşkun ve Remzi Akar’ın muhteşem Kur’an tilavetinden sonra dualar okundu, fatihalar bağışlandı. Daha sonra programa katılanlara ikramda bulunuldu.

ÇERKES SÜRGÜNÜ

Kuzey Kafkasyalılar, Rus imparatorlarının yüzlerce yıl süren saldırılarıyla büyük bir soykırıma uğradı.

21 Mayıs 1864'de Çarın muzaffer komutanı Grandük Mikhail’in, “Ya Rusya’nın içlerine dağıtılmayı kabul edersiniz, ya da ülkeyi terk edersiniz” ültimatomu ile kitleler halinde ülkelerinden atıldılar.

1859 - 1866 yılları arasındaki “Büyük Sürgün” döneminde Kafkasya’dan Adigeler ile Abazalar yüzde 80 - 85 düzeyinde; Ubıhlar tamamıyla; Oset, Çeçen ve Dağıstanlılardan da ayrı ayrı yüzde 5 - 10 oranlarında olmak üzere 1 milyon 500 binden  fazla insan anayurtlarını terk etmek zorunda bırakıldı. Taman, Tuapse, Anapa, Tsemez, Soçi, Adler, Sohum, Poti, Batum limanlarında gemilere “istif edilen” Kafkasyalılardan sağ kalanlar, Balkanlar’da Köstence, Burgaz, Varna; Anadolu’da İstanbul, Sinop, Samsun ve Trabzon limanlarına indirildi.

Sürgünler “halifenin ülkesinde” hayata tutunma mücadelesi verirken, geride bıraktıkları topraklarına Slavlar, Kozaklar, Gürcüler, Ermeniler ve Rumlar yerleştiriliyordu.